Informacja dotycząca udziału Caritas Archidiecezji Gdańskiej w Drodze Krzyżowej z udziałem Ojca św. w ramach Światowych Dni Młodzieży organizowanych w Krakowie.

Podopieczni placówki należącej do Caritas Archidiecezji Gdańskiej – Domu Samotnej Matki im. bł. Gwidona z Montpellier w Gdańsku Matemblewie wraz z wolontariuszami oraz siostrami prowadzącymi ten dom (siostry ze zgromadzenia Sióstr Kanoniczek Ducha Świętego de Saxia) zaproszeni zostali do udziału w Drodze Krzyżowej, która odbędzie się w ramach obchodów Światowych Dni Młodzieży z udziałem Ojca św. w Krakowie. Uroczystość odbędzie się w dniu 29 lipca w godzinach wieczornych na krakowskich błoniach.

„Dom” został wybrany do bezpośredniego prowadzenia Drogi Krzyżowej od trzeciej do czwartej stacji.  Siostry, mamy z dziećmi, przyjaciele i wolontariusze Caritas będą nieść Krzyż i prowadzić rozważanie stacji czwartej: spotkanie Jezusa z Maryją.

Przygotowując się do tych wielkich wydarzeń zgłębiamy tajemnicę Bożego Miłosierdzia, odkrywamy przesłanie św. siostry Faustyny Kowalskiej, modlitwą ogarniamy wszystkich młodych zmierzających do Krakowa.

http://https://www.youtube.com/watch?feature=player_embedded&v=qESCYh_567E

Informacja o Domu Samotnej Matki Caritas im. bł. Gwidona z Montpellier w Gdańsku Matemblewie

 Inicjatorem budowy Domu Samotnej Matki w Matemblewie był śp. ks. kan. Kazimierz Krucz (1919-1998), który na początku lat 80-tych podjął starania, by przy Kaplicy Matki Bożej Brzemiennej w Matemblewie powstał dom dla samotnych matek. Lokalizacja domu według zamysłu ks. Krucza miała być częścią terapii niosącej pomoc ,,trudnemu macierzyństwu”. Długoletnie wysiłki zostały uwieńczone w 1987 r. zgodą ówczesnych władz państwowych. Budowa rozpoczęła się po zakończeniu historycznej wizyty Jana Pawła II w Gdańsku.

W listopadzie 1989 r. do drzwi domu zapukała pierwsza samotna matka z małym dzieckiem. Od 1993 r. Dom Samotnej Matki jest prowadzony przez Zgromadzenie Sióstr Kanoniczek Ducha Świętego de Saxia, a od 1 lipca 2012 r. DSMC jest jedną z placówek Caritas Archidiecezji Gdańskiej. Działalność domu jest ukierunkowana na przyjmowanie kobiet, które na skutek kryzysu w rodzinie nie są w stanie przygotować się do porodu, jak i tych, które we własnych środowiskach nie mogą sprostać zadaniom opiekuńczym wobec nowo narodzonego dziecka. Codzienna praca Sióstr oraz personelu świeckiego ma na celu wyciszenie napięć wynikających z zaskoczenia faktem macierzyństwa, ma pomóc w jego akceptacji, i ma umożliwić nabycie praktycznych umiejętności w opiece nad dzieckiem. W placówce zapewniany jest pobyt, wyżywienie, opieka medyczna, prawna i socjalna oraz wsparcie duchowe. Niesiona pomoc owocuje nowym życiem i przemianą często poranionych serc. W ciągu jednego roku placówka staje się schronieniem dla 70 – 80 matek z dziećmi. W domu jednocześnie może przebywać 16 mam i 16 dzieci.

Patronem i świadkiem miłości miłosiernej jest dla nas bł. Ojciec Gwidon z Montpellier –  założyciel Zakonu Ducha Świętego, który już w XII wieku całym swym życiem odpowiedział na Słowo: „Wszystko, co uczyniliście jednemu z tych braci moich najmniejszych, Mnieście uczynili” (Mt 25,40). Poświęcając siebie i cały swój majątek zakładał Domy Ducha Świętego – Pocieszyciela i Ojca Ubogich, w których otaczał troską życie porzuconych i niechcianych dzieci, samotnych matek oraz ubogich, cierpiących i wszystkich potrzebujących.

Obecność naszego Domu sprawiła, że dla wielu samotnych matek dziecko, które w pierwszym momencie traktowane było z obawą i niekiedy z wrogością, stało się źródłem radości, nowym sensem życia i niezwykle cennym darem. W ciągu 23 lat w Domu Samotnej Matki znalazło schronienie ponad 2500 matek i dzieci.

25 marca 2009 r., w roku duszpasterskim „Otoczmy troską życie”, dla ratowania ludzkiego życia przy Domu Samotnej Matki Ks. Abp Sławoj Leszek Głódź erygował „Okno życia”, powierzając je opiece Sióstr Kanoniczek Ducha Świętego. Dotychczas stało się ono ratunkiem dla 3 nowonarodzonych dzieci. Podjęcie wyzwania, jakim jest czuwanie  przy Oknie Życia stanowi dla sióstr kontynuację ośmiowiekowej tradycji Zakonu i charyzmatu pozostawionego przez bł. O. Gwidona z Montpellier.